ความแตกต่างระหว่างการล่าอาณานิคมและการติดเชื้อ

ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการล่าอาณานิคมและการติดเชื้อคือการล่าอาณานิคมเป็นกระบวนการจัดตั้งของจุลินทรีย์ในเนื้อเยื่อของร่างกายในขณะที่การติดเชื้อเป็นกระบวนการของการบุกรุกเนื้อเยื่อของร่างกายโดยจุลินทรีย์เพื่อทำให้เกิดอาการของโรค

การก่อโรคของจุลินทรีย์เป็นกระบวนการทางชีวเคมีและโครงสร้างที่สมบูรณ์ซึ่งถูกกำหนดโดยกลไกที่สมบูรณ์ซึ่งจุลินทรีย์ทำให้เกิดโรค ตัวอย่างเช่นการเกิดโรคของแบคทีเรียอาจเกี่ยวข้องกับส่วนประกอบต่าง ๆ ของเซลล์แบคทีเรียเช่นแคปซูล, fimbriae, lipopolysaccharides (LPS) และส่วนประกอบผนังเซลล์อื่น ๆ นอกจากนี้เรายังสามารถเชื่อมโยงกับการหลั่งสารที่ทำลายเนื้อเยื่อของโฮสต์หรือป้องกันแบคทีเรียจากการป้องกันของโฮสต์ การตั้งรกรากและการติดเชื้อเป็นสองเงื่อนไขในการทำให้เกิดโรคของจุลินทรีย์ ขั้นตอนแรกของการเกิดโรคจุลินทรีย์คือการล่าอาณานิคม เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นสถานประกอบการที่ถูกต้องของเชื้อโรคในเนื้อเยื่อโฮสต์ ในทางตรงกันข้ามการติดเชื้อคือการบุกรุกเนื้อเยื่อของร่างกายโดยเชื้อโรคที่ทำให้เกิดโรค

1. ภาพรวมและความแตกต่างที่สำคัญ 2. การตั้งอาณานิคมคืออะไร 3. การติดเชื้อคืออะไร 4. ความคล้ายคลึงกันระหว่างการตั้งอาณานิคมและการติดเชื้อ 5. การเปรียบเทียบแบบเคียงข้างกัน - การตั้งอาณานิคมเทียบกับการติดเชื้อในรูปแบบตาราง 6. สรุป

นี่เป็นขั้นตอนแรกของการตั้งอาณานิคมของจุลินทรีย์และเชื้อโรค มันเป็นสถานประกอบการที่ถูกต้องของเชื้อโรคที่พอร์ทัลขวาของรายการของโฮสต์ โดยปกติเชื้อโรคจะถูกล่าอาณานิคมด้วยเนื้อเยื่อของโฮสต์ที่สัมผัสกับสภาพแวดล้อมภายนอก พอร์ทัลของรายการในมนุษย์คือระบบทางเดินปัสสาวะ, ระบบทางเดินอาหาร, ระบบทางเดินหายใจ, ผิวหนังและเยื่อบุ สิ่งมีชีวิตปกติที่ตั้งรกรากบริเวณนี้มีกลไกการยึดเกาะของเนื้อเยื่อ กลไกการยึดมั่นเหล่านี้มีความสามารถในการเอาชนะและทนต่อแรงกดดันคงที่ที่แสดงโดยการป้องกันโฮสต์ มันสามารถอธิบายได้ง่ายๆโดยกลไกการยึดเกาะที่แสดงโดยแบคทีเรียเมื่อติดกับพื้นผิวเยื่อเมือกในมนุษย์

การติดเชื้อแบคทีเรียที่พื้นผิวยูคาริโอตนั้นต้องการสองปัจจัยคือตัวรับและแกนด์ ตัวรับมักจะเป็นคาร์โบไฮเดรตหรือเปปไทด์ตกค้างที่อยู่บนพื้นผิวเซลล์ยูคาริโอต แกนด์ของแบคทีเรียเรียกว่าการยึดเกาะ โดยทั่วไปจะเป็นส่วนประกอบของโมเลกุลขนาดใหญ่ของพื้นผิวเซลล์แบคทีเรีย adhesions กำลังโต้ตอบกับตัวรับเซลล์โฮสต์ โดยปกติแล้วการยึดเกาะและตัวรับเซลล์โฮสต์จะทำงานในลักษณะเสริมเฉพาะ ความจำเพาะนี้เปรียบได้กับชนิดของความสัมพันธ์ระหว่างเอนไซม์และสารตั้งต้นหรือแอนติบอดีและแอนติเจน ยิ่งไปกว่านั้นลิแกนด์ในแบคทีเรียมีการอธิบายว่า, ประเภท 1 fimbriae, ประเภท 4 pili, S-layer, Glycocalyx, แคปซูล, lipopolysaccharide (LPS), กรด teichoic และกรด lipoteichoic (LTA)

การติดเชื้อคือการรุกรานของเนื้อเยื่อร่างกายโดยตัวแทนติดเชื้อเช่นแบคทีเรียไวรัสการเพิ่มจำนวนของพวกมันและการตอบสนองแบบกลุ่มโดยเจ้าภาพต่อปัจจัยการติดเชื้อหรือสารพิษโดยเฉพาะ โรคติดต่อและโรคติดต่อเป็นชื่อทางเลือกของโรคติดต่อ โฮสต์เช่นมนุษย์สามารถเอาชนะการติดเชื้อได้โดยใช้ระบบภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติและการปรับตัว ระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติประกอบด้วยเซลล์เช่นเซลล์ dendritic, neutrophils, mast cells และ macrophages ที่สามารถต่อสู้กับการติดเชื้อ ยิ่งไปกว่านั้นตัวรับเช่น TLR'S (ตัวรับแบบโทรลล์) ในระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติสามารถจดจำตัวแทนการติดเชื้อได้อย่างง่ายดาย แบคทีเรียเช่นไลโซโซมเอนไซม์มีความสำคัญอย่างมากในระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติ

ในกรณีของระบบภูมิคุ้มกันแบบปรับตัว, แอนติเจนที่นำเสนอเซลล์ (APS), เซลล์ B และเซลล์เม็ดเลือดขาว T จะกระตุ้นให้เกิดปฏิกิริยาแอนติเจนและแอนติบอดีร่วมกันเพื่อกำจัดตัวแทนการติดเชื้อจากร่างกายมนุษย์อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามเชื้อโรคนั้นมีกลไกที่หลากหลายเพื่อที่จะเอาชนะระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติและการปรับตัวของมนุษย์ นอกจากนี้เชื้อก่อโรคยังมีกลไกการหลบเลี่ยงเช่นการป้องกันการติดเชื้อไปยังแมคโครฟาจและไลโซโซมของมนุษย์ นอกจากนี้เชื้อก่อโรคจะสร้างสารพิษเช่นเอ็นโดท็อกซินซินเทอโรท็อกซินสารพิษชิงะไซโตท็อกซินสารพิษที่มีความร้อนและสารพิษจากความร้อน แบคทีเรียที่มีชื่อเสียงบางคนเช่นซาลโมเนลลา E-coli ผลิตสารพิษในกระบวนการติดเชื้อที่ประสบความสำเร็จ ยิ่งไปกว่านั้นการติดเชื้อที่ประสบความสำเร็จนั้นสามารถเกิดขึ้นได้ด้วยการเอาชนะกลไกภูมิคุ้มกันระดับโมเลกุลที่สมบูรณ์ของโฮสต์

การล่าอาณานิคมเป็นกระบวนการจัดตั้งจุลินทรีย์ในเนื้อเยื่อของร่างกาย ในทางตรงกันข้ามการติดเชื้อคือการรุกรานของเนื้อเยื่อร่างกายโดยเชื้อโรคการเพิ่มจำนวนของพวกมันและการตอบสนองแบบกลุ่มโดยเจ้าภาพต่อปัจจัยการติดเชื้อโดยเฉพาะหรือสารพิษของเชื้อโรค Adhesins เช่น pili, fimbriae และ LPS มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการล่าอาณานิคมในขณะที่การติดเชื้อไม่จำเป็นต้องมีการยึดเกาะ ยิ่งไปกว่านั้นตัวรับเซลล์มีความสำคัญในการเชื่อมต่อกับเชื้อโรคสำหรับกระบวนการล่าอาณานิคมที่ประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตามตัวรับเซลล์นั้นไม่สำคัญสำหรับการติดเชื้อ

ความแตกต่างระหว่างการล่าอาณานิคมและการติดเชื้อก็คือการผลิตสารพิษของพวกเขา การตั้งอาณานิคมไม่ได้ผลิตสารพิษในขณะที่การติดเชื้อไม่ นอกจากนี้อดีตไม่ก่อให้เกิดโรคหรืออาการในขณะที่หลังไม่ ความแตกต่างระหว่างการล่าอาณานิคมและการติดเชื้อก็คือการอักเสบเฉียบพลัน การตั้งอาณานิคมไม่ได้ทำให้เกิดการอักเสบเฉียบพลันหรือเป็นอันตรายต่อโฮสต์ในขณะที่การติดเชื้อทำให้เกิดการอักเสบเฉียบพลันและเป็นอันตรายต่อเนื้อเยื่อโฮสต์

การก่อโรคในกรณีของแบคทีเรียมีความสัมพันธ์กับส่วนประกอบต่าง ๆ ของเซลล์แบคทีเรียเช่นแคปซูล, fimbriae, lipopolysaccharides (LPS), pili และส่วนประกอบผนังเซลล์อื่น ๆ เช่นกรด teichoic, glycocalyx เป็นต้นนอกจากนี้ยังอาจเกิดจากการหลั่งของ สารที่ทำลายเนื้อเยื่อของโฮสต์หรือป้องกันแบคทีเรียจากการป้องกันของโฮสต์ การตั้งอาณานิคมและการติดเชื้อเป็นสองขั้นตอนหลักในการทำให้เกิดโรคของจุลินทรีย์ ขั้นตอนแรกของการเกิดโรคจุลินทรีย์คือการล่าอาณานิคม มันเป็นสถานประกอบการที่ถูกต้องของเชื้อโรคในเนื้อเยื่อโฮสต์หรือพอร์ทัลขวาของรายการของโฮสต์ ในทางตรงกันข้ามการติดเชื้อคือการบุกรุกเนื้อเยื่อของร่างกายโดยเชื้อโรคที่ทำให้เกิดโรค นี่คือความแตกต่างระหว่างการล่าอาณานิคมและการติดเชื้อ

คุณสามารถดาวน์โหลดเวอร์ชัน PDF ของบทความนี้และใช้เพื่อวัตถุประสงค์ออฟไลน์ตามหมายเหตุการอ้างอิง โปรดดาวน์โหลดเวอร์ชั่น PDF ที่นี่ความแตกต่างระหว่างการตั้งอาณานิคมและการติดเชื้อ

1. WI, Kenneth Todar Madison การล่าอาณานิคมและการบุกรุกโดยเชื้อโรคแบคทีเรียมีจำหน่ายที่นี่ 2. “ การติดเชื้อ” Wikipedia, มูลนิธิ Wikimedia, 18 พ.ย. 2017, มีให้ที่นี่

1.'Pathogenic Infection 'โดย Uhelskie - งานของตัวเอง (CC BY-SA 4.0) ผ่านทางวิกิมีเดียคอมมอนส์ 2.'Chain of Infection' โดย Julesmcn - โดย Genieieiop - งานของตัวเอง (CC BY-SA 4.0) ผ่าน Commons Wikimedia