ความแตกต่างระหว่างยาต้านเกล็ดเลือดและสารกันเลือดแข็ง
ยาต้านเกล็ดเลือดกับสารกันเลือดแข็ง
การแข็งตัวของเลือดเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับเกล็ดเลือดปัจจัยการแข็งตัวและเซลล์บุผนังหลอดเลือดบุผนังหลอดเลือด มันเป็นกลไกการป้องกันที่สำคัญที่ จำกัด การสูญเสียเลือดหลังการบาดเจ็บ นอกจากนี้ยังเป็นขั้นตอนสำคัญในการรักษาบาดแผลเนื่องจากโครงร่างของเส้นใยที่เกิดขึ้นในการแข็งตัวทำหน้าที่เป็นรากฐานในการที่เซลล์ที่ถูกคูณโยกย้าย ความเสียหายต่อหลอดเลือดทำให้เซลล์เม็ดเลือดและเมทริกซ์นอกเซลล์ที่ไวต่อปฏิกิริยาสูง เซลล์เม็ดเลือดจะยึดติดกับส่วนที่ยึดเกาะกับสารนอกเซลล์ การเปิดใช้งานเกล็ดเลือดและการรวมเป็นผลทันทีของการผูกนี้ ผู้ไกล่เกลี่ยการอักเสบที่หลั่งออกมาจากเกล็ดเลือดที่เสียหายและเซลล์บุผนังหลอดเลือดเปิดใช้งานเซลล์เม็ดเลือดเพื่อผลิตสารเคมีที่มีศักยภาพต่างๆ เกล็ดเลือดเปิดใช้งานมากขึ้นเนื่องจากสารเคมีเหล่านี้และปลั๊กเกล็ดเลือดก่อตัวเป็นช่องว่างในเอ็นโดทีเลียม จำนวนและหน้าที่ของเกล็ดเลือดสัมพันธ์โดยตรงกับความสำเร็จของกระบวนการ ภาวะเกล็ดเลือดต่ำหมายถึงจำนวนเกล็ดเลือดต่ำและภาวะเกล็ดเลือดต่ำหมายถึงการทำงานของเกล็ดเลือดไม่ดี เวลาตกเลือดเป็นการทดสอบที่ประเมินความสมบูรณ์ของการเกิดเกล็ดเลือดอุดตัน Intrinsic และ extrinsic pathway เป็นสองเส้นทางที่ทำให้เกิดการเกาะเป็นก้อนจากที่นี่
ตับสร้างปัจจัยการแข็งตัว โรคตับและความผิดปกติทางพันธุกรรมนำไปสู่การผลิตที่ไม่ดีของปัจจัยการแข็งตัวต่างๆ ฮีโมฟีเลียเป็นสถานการณ์เช่นนี้ Extrinsic pathway หรือที่รู้จักกันในนาม pathway factor factor เกี่ยวข้องกับปัจจัย VII และ X ในขณะที่ Intrinsic pathway นั้นเกี่ยวข้องกับปัจจัย XII, XI, IX, VIII และ X ทั้งเส้นทางภายนอกและภายในนั้นนำไปสู่เส้นทางทั่วไปที่เริ่มต้นด้วยการเปิดใช้งานปัจจัย X ไฟบรินรูปแบบตาข่ายเป็นผลมาจากทางเดินทั่วไปและให้รากฐานดังกล่าวสำหรับกระบวนการเซลล์อื่น ๆ
ยาต้านเกล็ดเลือด
ยาต้านเกล็ดเลือดเป็นยาที่รบกวนการก่อตัวของเกล็ดเลือด โดยพื้นฐานแล้วยาเหล่านี้รบกวนการทำงานของเกล็ดเลือดและการรวมตัว ยาเหล่านี้อาจใช้เป็นยาป้องกันโรคในการสร้างลิ่มเพื่อรักษาเหตุการณ์ลิ่มเลือดอุดตันเฉียบพลันและเป็นยาแก้อักเสบ Cyclooxygenase inhibitors, ตัวยับยั้ง ADP receptor, phosphodiesterase inhibitors, glycoprotein IIB / IIA inhibitors, สารยับยั้ง thromboxane และ adenosine reuptake inhibitors เป็นยาที่รู้จักกันน้อย เลือดออกในทางเดินอาหารเป็นผลข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุดของยาเหล่านี้
สารกันเลือดแข็ง
ยากันเลือดแข็งเป็นยาที่รบกวนการแข็งตัวของน้ำตก เฮปารินและวาร์ฟารินเป็นสารกันเลือดแข็งทั้งสองที่เป็นที่รู้จักกันดี ยาเหล่านี้อาจใช้เป็นยาป้องกันโรคเพื่อป้องกันการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำลึกเส้นเลือดอุดตันและเพื่อรักษาลิ่มเลือดอุดตันกล้ามเนื้อหัวใจตายและโรคหลอดเลือดส่วนปลาย ยาเหล่านี้ทำหน้าที่ยับยั้งปัจจัยการแข็งตัวของวิตามินเคและการเปิดใช้งาน anti-thrombin III เฮไม่สามารถใช้เป็นแท็บเล็ตได้ในขณะที่วาร์ฟาริน เฮปารินและวาร์ฟารินควรเริ่มต้นด้วยกันเพราะวาร์ฟารินเพิ่มการแข็งตัวของเลือดประมาณสามวันและเฮปารินจะช่วยป้องกันเหตุการณ์ลิ่มเลือดอุดตันที่จำเป็น Warfarin เพิ่ม INR และดังนั้น INR จึงถูกใช้เป็นวิธีการตรวจสอบการรักษา หลังจากภาวะ atrial fibrillation INR ควรเก็บไว้ระหว่าง 2.5 ถึง 3.5 ดังนั้นการติดตามอย่างสม่ำเสมอจึงเป็นสิ่งจำเป็น
ยาต้านเกล็ดเลือดกับสารกันเลือดแข็ง
•ยาต้านเกล็ดเลือดป้องกันการก่อตัวของเกล็ดเลือดในขณะที่ยาต้านการแข็งตัวของเลือดขัดขวางการทำงานของเส้นทางภายนอกและภายใน
•โดยปกติแล้วยาต้านเกล็ดเลือดอาจทำให้เลือดออกในทางเดินอาหารเนื่องจากการหลั่งกรดที่เพิ่มขึ้นในขณะที่สารต้านการแข็งตัวของเลือดอาจทำให้เกิดเลือดออกเนื่องจากภาวะเกล็ดเลือดต่ำ
•อาจให้ Antiplatelet ขณะตั้งครรภ์ในขณะที่ไม่ควรให้ warfarin